her şeyin sonu  vardır ama....

biliyorum bir şeyi yaşadıkça ne kadar yoğun yaşarsak da yaşayalım sonuna geliyoruz işte...mesela artık üniversite 4. sınıf öğrencisi sayılırım. her güzel şeyin bir sonu var ardından gelecek daha güzel şeyler olacak olsa bile. bir daha yaşanmayacak işte bir kereydi o anlar bir kere yaşandı ve daha geri gelemeyecekler. gittiğimiz yerlerde o insanlarla o anda sadece o anlık olabiliyoruz işte ne geri dönüşü var ne de yeniden yaşanma şansı. yaşanıyor ve bitiyor hayat.

evet bu konuya izlediğim ve çok beğendiğim bir dizi yüzünden girdi. evet bu günlerde sürekli onu sayıklayıp duruyorum ve eminim insanlar bıkmışlardır bundan ama elimde değil. her gün her saat onu izlemek istiyorum, başka bir şey yapmamak falan... ama izledikçe sonuna daha da çok yaklaşıyorum ne kadar hızlı gidersem yoğun gidersem mutlu gidersem o kadar hızlı yaklaşıyorum sonuna. zaten biliyorum benim favori doktorum da ölecek yani beden değiştirecek ve yenisi gelecek tıpkı rose'un gittiği gibi o da beni bırakıp gidecek. aslında beni bıraktığı falan yok, aslında gerçek bile değiller hiç biri, ama hayat işte insan bir şeylere tutunmazsa bir şeylere gönül vermezse nasıl yaşar ki, müziğe resme filmlere güzel olan her şeye, doğaya ağaca kuşlara, eşe dosta arkadaşlara...
hayat bu ... hiçbirimiz hiçbir şeysiz kalamıyoruz işte... seviyoruz bir şeyleri ve hep sürmesini istiyoruz her daim...
ama hayat öyle değil işte her şeyin bir sonu var
umalım ki güzel sonlar olsun bunlar güzel başlangıçlara yerlerini bırakacak güzel sonlar...

sonuçta şu dünyada ne varsa her şey insanlar için değil midir?

beg.