öyle...

black hearts and red spades: söylemiştim daha önce...

ihtiyacın varken, muhtaçken hiç kimse olmaz yanında. çünkü hayat böyledir, senin ezilmeni seyretmek ister, bundan zevk alır ya da ayağa kalkışını, insanlığını, gücünü keşfedişinin tüm görkemini görmek ister ve bundan da zevk alır.

hayat kafası karışık küçük bir kız çocuğu gibi, bazen şımarıklıklarından utanıp yüzü kızarır ve susar, o zaman hayat huzurludur, bazen de tek yaptığı istediğini annesine aldırmaktır, ağlar, gürler, ayaklarını yere vurur ve bizim ağzımıza sıçar.

hayat, sende varsa eğer çok daha fazlasını verir sana, yoksa koklatmaz bile. manasız bir mantığı, aptal bir adalet anlayışı vardır.

hayat seni hep yalnız, güçlü ve kendine ait görmek ister. başkasına ait olduğunda bu kadar sorun yaratması, hep onun ailesinin tek çocuğu olmasından kaynaklı.

hayat, herkes kendine ait olsun ister. bir oda dolusu oyunca bebek isteyen, pembe fırfırlı elbiseli, beyaz ayakkabılı, kıvırcık saçlı, şımarık bir kız çocuğu gibi.

 kleriomantinapulastos