GÜCÜNE GÜÇ KATMAYA GİTTİK!...
30 Ocak 2011...
30 Ocak 2011...
Güneşin yüzünü az da olsa gösterdiği dondurucu bir pazar sabahıydı...
Mutluyduk, çünkü BEŞİKTAŞ'ımıza gidiyorduk...
Mutluyduk, çünkü BEŞİKTAŞ'ımıza gidiyorduk...
"Gücüne güç katmaya, formanda buz olmaya, Beşiktaş seninle donmaya geliyoruz" demiştik yolun başında ...
Otobüsümüzün şoföründen durmasını rica edip soluğu büfede aldık :D
Beklettik o kadar da..
Ama onunla da paydamız ortaktı : Beşiktaş!
Ama onunla da paydamız ortaktı : Beşiktaş!
Marşlarla,
kahkahalarla güle oynaya harika bir otobüs yolculuğunun ardından..
Zulümpiyat stadına doğru yol alırken, soğuğu iliklerimizde o anlardan itibaren hissetmeye başlamıştık bile... ama yollardaydık işte..
Dağın başındaki stada vardığımızda, şeytanın bacağını kıracağımıza emindik bu sefer... Alacaktık bu maçı...
İyi günde kötü günde hep omuz omuza olan bizler, yine hep beraberdik..
Zulümpiyat stadına girişte biraz zorluk yaşasak da, takmadık bunu kafaya.. Biz Beşiktaş'ımıza gelmiştik ne de olsa...
Taraftar akın ediyordu soğuğa, akın akın geliyorlardı.. Bir avuç değildik, binlerdik bugün o statta...
Takımımız bugün de vefalıydı, Sakatlanan takım arkadaşları Ersan Gülüm unutulmamıştı..
Sadece iyi gün değil,
kötü günde de dostluğunu göstermişti yine şanlı kartal...
Üst tarafın alt tarafa tezahüratları oldu içimizdeki dostluk... binlerce taraftarın sesi yankılandı stadın soğuk betonlarında...
Daha da goller gelsin istedik...
Kartalım bizi uçursun istedik...
Kartalım bizi uçursun istedik...
Gelmedi, gelemedi ikinci gol..
Üşüyorduk... Daha da üşüdük gol gelmeyince...
Ama deriz ya hep:
"İşte biz kötü günde hep omuz omuzayız,
Övünmek gibi olmasın biz Karakartallıyız!"
Ama deriz ya hep:
"İşte biz kötü günde hep omuz omuzayız,
Övünmek gibi olmasın biz Karakartallıyız!"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder